Jedyny polski przekład biblii zrealizowany na podstawie najstarszych manuskryptów, które były w użyciu w czasach jezusa i apostołów.

Większość polskich przekładów Starego Testamentu została zrealizowana w oparciu o teksty masoreckie, które są o tysiąc lat późniejsze niż manuskrypty, których użyto do przekładu Biblii pierwszego Kościoła.

Dodatkową cechą wyróżniającą to wydanie Biblii spośród innych jest to, że
teksty deuterokanoniczne wyróżnione zostały drukiem w kolorze niebieskim,
a słowa Jezusa wydrukowano kolorem czerwonym.

Starochrześcijański znak ΦΩΣ-ΖΩΗ (FOS-DZOE) znajdujący się na okładce i stronie tytułowej tej Biblii znaczy ŚWIATŁO-ŻYCIE. Symbolicznie odnosi się on do Jezusa Chrystusa, który tymi właśnie słowami określał sam siebie (por. J 8,12; J 12,46 oraz J 11,25; J 14,6). Znak ten był znany i używany już w IV w. przez chrześcijan na terenach Syrii.