Zapiski W.W. Aramiliewa – wielka rzadkość, jeśli chodzi o rosyjskie frontowe relacje z okresu I wojny światowej - są swoistym zwierciadłem epoki, która przyniosła Rosji Romanowów wojnę światową i jej zgubne następstwa – rewolucję. Autor, ochotnik, wyruszający w 1914 roku na wojnę, w którą, jak sam przyznaje, nie wierzy, pozostawia nam wstrząsający opis carskiej Rosji, maszerującej w akompaniamencie hurrapatriotycznej histerii ku swojej zgubie. Autor przechodzi zaskakującą metamorfozę od żołnierza gwardyjskiego pułku jego imperatorskiej mości do bolszewika.W swoim opisie pozostaje jednak szczery do końca - otwarcie opisuje dezercje, grabieże, gwałty i morderstwa czasu rewolucji.