Każde pokolenie ma swoich rozbitków. Każda rodzina swoje rany.

W krótkiej historii życia Sandry Mozarovski, gwiazdki filmów erotycznych, rzekomej królewskiej kochanki, której śmierć w niewyjaśnionych okolicznościach poruszyła społeczeństwo hiszpańskie lat siedemdziesiątych, Clara Usón znajduje echa własnego procesu autodestrukcji i złożonej relacji, jaką od dziecka miała z matką. Wplatając w fabułę skupioną wokół tytułowego nieśmiałego zabójcy  refleksje Wittgensteina, Camusa i Pavesego, pisze o sensie życia, ślepej nadziei młodości i o narracji, którą tworzymy jako sposób na przetrwanie.

W tej inteligentnej i wzruszającej powieści Usón do perfekcji i dojrzałości twórczej doprowadziła elementy obecne w całym jej pisarstwie: granice tragedii i komedii, ironii i czułości, dokumentowania i wyobraźni. Stworzyła dzieło erudycyjne, podszyte gorzkim humorem, odważne i zaskakujące.