Historyczny rodowód współczesnych modeli jest osią, wzdłuż której skomponowano pierwszą część książki. Zawarto w niej analizę funkcji i typologię reprezentacji wykorzystywanych w nauce, które dostarczyły argumentów wzmacniających tezę o uniwersalnym charakterze modeli myślowych. Konstrukcja formalna rozważań architektonicznych bliska jest bowiem procesom toczącym się w wielu innych dziedzinach, szczególnie tam, gdzie podłożem wnioskowania mogą być zagadnienia interpretowane za pomocą geometrii. W pracy przywołano wybrane przykłady historycznych modeli fizycznych. Oznaczono kroki milowe na drodze ewolucji technik reprezentacji. Zinterpretowano znaczenie odwzorowań świata rzeczywistego i autonomicznych kreacji przestrzennych. Szczegółowo przeanalizowano genezę modelu cyfrowego oraz etapy jego rozwoju istotne z punktu widzenia architektury.

Drugą część książki poświęcono modelom bezpośrednio związanym ze sztuką kształtowania przestrzeni. Określono punkty zwrotne i kierunki rozwoju myśli. Przeanalizowano zjawiska istotne dla przekazu informacji dokonującego się drogą trójwymiarowej reprezentacji rzeczywistości. Przedstawiono interpretację wybranych modeli historycznych i współczesnych, które zostały zbudowane w celu poszukiwania rozwiązań przestrzennych, użytkowych i technicznych. Jako poboczny nurt rozważań traktowano zagadnienia techniczne i warsztatowe, których opis w literaturze przedmiotu jest szeroki. W końcowej części ukazano własne doświadczenia dotyczące edukacji architektonicznej. Na tle przykładów historycznych, w kontekście założeń programowych Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, opisano znaczenie modelowania cyfrowego w kształceniu studentów i w badaniach naukowych.