Drugi tom bestsellerowej sagi Czarne słońce, na kartach której spotykają się najważniejsze postaci drugiej wojny światowej, a także całą plejada niezwykle barwnych fikcyjnych postaci.

Listopad 1941 roku. Niemcy wygrywają na wszystkich frontach. Wojska III Rzeszy stoją u bram Moskwy. Dla Himmlera, szefa SS, zwycięstwo będzie ostateczne, jeżeli uda mu się zdobyć świętą swastykę, która zniknęła gdzieś w Europie. Churchill pragnie za wszelką cenę odnaleźć ten artefakt przed nazistami. Każdy liczy na Tristana Marcasa, podwójnego agenta o niejasnej przeszłości. W samym sercu okultystycznych zmagań między siłami Dobra i Zła jest Laure, francuska bojowniczka, i Erika, niemiecka archeolożka ‒ obydwie stoczą ze sobą bezpardonową walkę.

Kto okaże się silniejszy w tym pojedynku światła i ciemności, który rozgrywa się od Berlina do Londynu, od tajemniczej Krety do Włoch pod rządami Mussoliniego? A może prawda kryje się w owianej tajemnicą młodości Adolfa Hitlera?

„Pasjonująca, erudycyjna. Tę powieść dosłownie się pożera” Le littéraire.com

„Intryga jak zwykle wycyzelowana, temat ambitny. Kolejny sukces autorów”. Livres for fun

Jacques Ravenne jest francuskim wolnomularzem wysokiego stopnia, a także krytykiem literackim znanym z prac nad dziełami Paula Valéry, Yves Bonnefoy, Gérarda de Nerval oraz Stéphana Mallarmé. Regularnie pisze także teksty do publikacji masońskich. W 1985 odkrył posiadłość Markiza de Sade, co rozpoczęło jego długotrwałą fascynację postacią pisarza oraz zaowocowało antologią jego korespondencji, a także powieścią opartą na motywach życia Sade.

Éric Giacometti był dziennikarzem „Le Parisien”. Jest scenarzystą komiksowej serii Largo Winch. Studiował biochemię oraz genetykę na uniwersytecie w Tuluzie, zanim zdecydował się zostać dziennikarzem. U szczytu swojej kariery reportera śledczego został zarażony wirusem thrillerów. Jego życie przybrało zupełnie inny charakter: za dnia dziennikarz, w nocy pisarz. Właśnie wtedy wraz ze swoim przyjacielem z dzieciństwa, Jacquesem Ravenne, stworzył postać masońskiego inspektora policji, Antoine Marcasa. „Eskapistyczna fikcja stała się idealnym antidotum na skandale i tragedie, o których słyszałem każdego dnia. Stojąc jedną stopą w rzeczywistości, drugą zaś w fikcji, ważne jest, by ich ze sobą nie pomieszać”. W 2013 roku zrezygnował z pracy na etacie we francuskim dzienniku, by poświęcić się pisarstwu.