(…) Wcześniej Arnold nie przejawiał innych skłonności. W zasadzie stronił od gangów młodzieżowych. Nie na leżał do żadnego. Dużo krzyku, puszenia się i nie zawsze zdrowe pomysły. Wolał rozmyślania w samotności. Prowadził osobliwy dialog ze samym sobą. Scenki były wzorowane na książkach lub filmach, które oglądał. (...)