Krótkie wywiady z paskudnymi ludźmi to zbiór nietypowych historii przesyconych ironicznym humorem, groteskowymi postaciami. Bohaterowie to Amerykanie przełomu XX i XXI wieku – egocentryczni, emocjonalnie płytcy i zagubieni, zapatrzeni w media, rozbudzeni seksualnie, ale niezdolni do zbudowania trwałej i zdrowej relacji. Wallace, który sam cierpiał przez 20 lat na depresję, ośmiesza też w swych opowiadaniach współczesną kulturę terapeutyczną, tendencję do ciągłego psychologizowania i doszukiwania się traum z dzieciństwa. Pisarz zaskakuje nie tylko treścią, ale też postmodernistyczną formą – ekscentrycznym sposobem opisu, jednostronnymi dialogami i użyciem przypisów jako środka literackiego. Każda historia wciąga w dziwaczny świat skrzywień – na pierwszy rzut oka absurdalnych i surrealistycznych, a przecież powszechnie występujących.

„Wallace’a czyta się z zapartym tchem… Czytelnik czuje się wyzywany i zabawiany, i w pewnym sensie intelektualnie gwałcony, ale wie, że to mu się podoba, że Wallace jest genialny…”
- Ft. Worth Star-Telegram

„Wallace jest skandalicznie zabawny, z ironią dokonuje wiwisekcji kalectw psychicznych, które uchodzą za normę w mainstreamowej Ameryce początku XXI wieku”.
- San Diego Union-Tribune