„Żyć nadzieją” – trzecia antologia internetowej grupy literackiej „Poezja”. Tym razem jest to antologia okolicznościowa ideą powstania której jest poetycki ukłon w stronę naszego wielkiego rodaka – papieża Jana Pawła II w setną rocznicę Jego urodzin. W projekcie udział wzięło 23 autorów pośród których są takie nazwiska jak: Anna Bednarek, Vito Castillo, Teresa Maria Ciodyk, Katarzyna Dominik, Cecylia Dziemińska, Maciej Hopfan, Mariusz Maciej, Jackiewicz-Borowczak, Agata Kozieł, Anna Liana, Elżbieta Monkiewicz, Danuta Józefa Murawska, Elżbieta Nowak, Łukasz Nowakowski, Paweł Pawłowicz, Jacek Pelian, Aleksandra Pietkiewicz, Anna Sobańska, Anna Sowa-Matalińska, Tamara Mariola Tarasek, Dariusz Paweł Trybuła, Radosław Tumilewicz, Krystyna Wajda, Stefan Michał Żarów. Słowo wstępne napisał administrator grupy – Jacek Pelian z Zelowa. Obok autorskich tekstów dodatkowym walorem książki jest galeria obrazów w której zamieszczone są wyjątkowe prace takich artystów jak: Jolanta Koźmin z Bolesławca, Urszula Musiała-Białowąs z Brzegu Dolnego, Bernadeta Pewniak z Koszalina, Antonio Rainone z Battipaglia (Włochy), Teresa Turkiewicz z Koszalina.

Słowo wstępne (fragmenty)
Witajcie, drodzy Czytelnicy, witajcie, drodzy Współautorzy. Kochani, właśnie trzymacie w rękach okolicznościową antologię „Róż poezji”, która jest zarazem hołdem poetów i malarzy dla naszego wielkiego rodaka – papieża Jana Pawła II w stulecie Jego urodzin. Jej tytuł to Żyć nadzieją. Ale czy mógłby być inny? Nie! Bo tej prostej ludzkiej nadziei to On wymagał od nas wszystkich na całym świecie. Już pierwsze Jego słowa… Nie lękajcie się. Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!... które wypowiedział podczas inauguracji swojego pontyfikatu, zapowiadały, że świat otrzyma papieża wyjątkowego, innego od innych papieży, który ponad ćwierć wieku będzie przewodzić Kościołowi powszechnemu, złożonemu z ludzi różnych ras, języków i poglądów, a tenże Kościół powszechny, jako wspólnota Chrystusowa, już w dniu Jego pogrzebu okrzyknie Go świętym, wołając …Santo subito. Tej antologii też dane jest rozkwitnąć wersami wierszy w smutnym czasie, gdy na świecie szaleje pandemia koronawirusa i masowo umierają ludzie. Taki stan rzeczy po raz kolejny, uzmysławia nam wszystkim kruchość naszego istnienia. To, że nie jesteśmy wieczni, że przemijamy, że jesteśmy tutaj na Ziemi właściwie tylko pielgrzymami, pyłkami na wietrze dziejowej historii ludzkości. Zatem winniśmy czynić jak najwięcej dobra na naszej Ziemi i nieść jak najwięcej miłości. Ale czy niesiemy tę miłość, czy czynimy to dobro? Co jest powodem, że będąc mocni, jesteśmy jednak bardzo słabi? Czyżby brak wiary w drugiego człowieka, konsumpcjonizm, odwieczna pogoń za bogactwem i szczęściem na świecie doczesnym, brak autorytetów? Sądzę, że tak. (…)

(…) Uważam, że dla nas, wszystkich Współautorów występujących w tej antologii, to wielki zaszczyt, że mogliśmy razem, pokłonić się wierszem i obrazem wielkiemu rodakowi – Janowi Pawłowi II w stulecie Jego narodzin. Osobiście, to bardzo się cieszę, że przez Opatrzność dane mi było żyć w Jego czasie, chociaż nie dane mi było osobiście Go poznać. Tylko mam dylemat. Jak ja kiedyś opowiem potomnym, że był taki Karol, który został papieżem i który był człowiekiem do końca? Wiem, pójdę na prościznę. Dam im do rąk tę antologię, by sobie wiersze o Wielkim Karolu, i nie tylko, mogli poczytać. Na koniec, już tradycyjnie, pragnę serdecznie podziękować tym wszystkim, którzy swoją pracą i twórczością przyczynili się do powstania tej okolicznościowej antologii, gdzie wszyscy autorzy, artyści pisali i malowali sercem. O Nim i dla Niego! Dziękuję Wam, Kochani. Może teraz i nasz kochany Ojciec święty – Jan Paweł II dziękuje nam i błogosławi z niebieskiego okna z uśmiechem? Może i On, tam z nieba, życzy Czytelnikom i każdemu z nas pogody ducha, zdrowia i radości? Przecież On żywił głęboką nadzieję, że zawsze będziemy trwać w wierze ojców i kierować się chrześcijańską miłością bliźniego. W końcu… On nasz był i po prostu ludzki, a dzisiaj miałby sto lat...

Jacek Pelian