Kompleksowe źródło wiedzy dla terapeutów pracujących z dziećmi i młodzieżą
 
Drugie, zmienione wydanie podręcznika światowej sławy specjalistów zawiera wszystkie narzędzia potrzebne do prowadzenia skutecznej terapii dzieci i młodzieży. Niniejszy tom uwzględnia również najbardziej aktualne udoskonalenia i adaptacje metod leczenia oraz przedstawia dodatkowe interwencje oparte na dowodach.   

Najważniejszą część podręcznika stanowią zwięzłe rozdziały poświęcone konkretnym programom psychoterapii. Autorzy poszczególnych metod omawiają ich teoretyczne podstawy, opisują sposób przeprowadzania interwencji sesja po sesji, podsumowują wyniki badań na temat skuteczności terapii oraz wskazują nierozwiązane problemy, z którymi należy się uporać.  

Ten kompleksowy podręcznik będzie przydatny zarówno dla psychologów zajmujących się dziećmi i młodzieżą, jak i dla psychiatrów i specjalistów z pokrewnych dziedzin (niezależnie od orientacji teoretycznej), badaczy i studentów.   

Podręcznik zawiera metody leczenia:

„Weisz i Kazdin są uznanymi na świecie autorytetami w dziedzinie opartych na dowodach psychoterapii dzieci i młodzieży, a ich książka jest lekturą obowiązkową.  To wydanie różni się od poprzednich znacznie szerszym zakresem oraz wnikliwością w ocenie dowodów. Chociaż omawiane problemy są dość złożone, całość napisana jest w sposób potoczysty i przystępny. Każdy, kto interesuje się tymi zagadnieniami, będzie czerpał przyjemność z lektury tej książki, a jednocześnie znacznie poszerzy swoją wiedzę”.    
Michael Rutter, M.D., Instytut Psychiatrii, Psychologii i Neurobiologii, King’s College London, Wielka Brytania
 
Największym wyzwaniem, przed jakim stoją dzisiejsi psychoterapeuci i badacze psychoterapii, jest personalizacja psychoterapii opartej na dowodach przy wykorzystaniu dostępnego zestawu metod terapeutycznych i narzędzi monitorowania. Dotyczy to zarówno psychoterapii osób dorosłych, jak i dzieci i młodzieży. Trudno mi sobie wyobrazić lepsze źródło do uporania się z tym zadaniem niż ta wybitna książka.
Wolfgang Lutz, Ph.D., Wydział Psychologii, Uniwersytet w Trewirze, Niemcy
 
„Nikt nie ma tak głębokiej i rozległej wiedzy na temat opartych na dowodach praktyk dla dzieci i młodzieży – ich opracowania, ewaluacji i wdrożenia, jak również ich zalet i ograniczeń – jak Weisz i Kazdin. W tym wydaniu dokładnie przedstawiono niemal wszystkie problemy, jakim muszą stawiać czoło klinicyści, a w osobnej części omówiono wdrażanie interwencji opartych na dowodach w rozmaitych kontekstach klinicznych. Każdy klinicysta i badacz kliniczny będzie chciał mieć to autorytatywne źródło na swojej półce, a dla nauczycieli będzie ono doskonałą pomocą na zaawansowanych kursach poświęconych interwencjom psychologicznym”.   
David H. Barlow, Ph.D., A.B.P.P., emerytowany profesor psychologii i psychiatrii oraz założyciel, Ośrodek Zaburzeń Lękowych i Pokrewnych, Uniwersytet Bostoński, Stany Zjednoczone

John R. Weisz, Ph.D., A.B.P.P., jest profesorem psychologii na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Harvarda. Jego zainteresowania badawcze skupiają się na opracowywaniu i testowaniu programów psychoterapii przeznaczonych dla młodzieży, a także na metaanalizach i systematycznych przeglądach badań nad psychoterapią. Był przewodniczącym Society of Clinical Child and Adolescent Psychology (Oddział 53 Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego) oraz International Society for Research in Child and Adolescent Psychopathology. Otrzymał James McKeen Cattell Lifetime Achievement Award od Towarzystwa Nauk Psychologicznych oraz Nagrodę im. Klausa Grawego za rozwój innowacyjnych badań w dziedzinie psychologii klinicznej i psychoterapii od szwajcarskiej Fundacji Klausa Grawego.
 
Alan E. Kazdin, Ph.D., A.B.P.P., jest profesorem psychologii i psychiatrii dziecięcej na Uniwersytecie Yale oraz dyrektorem Yale Parenting Center, poradni dla dzieci i ich rodzin. Kierował zakładem psychologii w Yale, Yale Child Study Center na Wydziale Medycznym oraz poradnią zdrowia psychicznego w szpitalu Yale-New Haven. Jest autorem lub redaktorem ponad 750 artykułów, rozdziałów i książek poświęconych psychoterapii dzieci i młodzieży, wychowaniu, zachowaniom agresywnym i antyspołecznym oraz metodologii badań. Był przewodniczącym Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego i otrzymał od niego nagrody za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie psychologii stosowanej oraz za wyróżniające się życiowe dokonania na polu psychologii.