"Czwarta powieść" to książka autorstwa Agnieszki Janiszewskiej. Jej sposób pisania jest delikatny, prosty, a jednak tak wciągający, że cały czas trzyma Czytelników w wykreowanym przez nią świecie.

"Czwarta powieść" to poruszająca opowieść o studentce, która, chcąc spełnić swoje marzenia o byciu znaną pisarką, szuka natchnienia na kolejną powieść. Niespodziewanie spotyka pewną dziewczynę - ta przekazuje jej z pozoru zwykły, przedwojenny maszynopis niedokończonej powieści słabo znanej autorki. Tajemnicza nieznajoma chce, by Regina ją dokończyła. Choć z początku wydaje się to niezbyt interesującą propozycją, kobieta w końcu przekonuje się do tego pomysłu i zaczyna nad nim pracować. Nie zdaje sobie sprawy, jak bardzo ta decyzja wpłynie na jej dotychczasowe życie - życie jej i jej bliskich.

Akcja rozwija się wolno, jednak szybko przeskakuje się kolejne karty tej powieści. Dlatego, mimo iż niewątpliwie trzeba dać czas fabule, aby się rozwinęła, to książka nie pozwala się od siebie oderwać. Czytelnicy są ciekawi, co będzie dalej, jak potoczą się losy bohaterki, jakich wyborów dokona. Ta dość spokojna z początku akcja czasami potrafi zaskoczyć Czytelników, co dodatkowo rozbudza ich wyobraźnię. Wir wydarzeń jest coraz szybszy. Co więcej, gdy ten wir wciągnie, trudno będzie się z niego wyrwać.

[Fragment książki]
– Tak. – Regina skinęła głową, uznawszy, że wypada jakoś zareagować. – Wpadła pod autobus. Bardzo smutna historia.
– Tak to pani powiedział Jurek Mołczanowski? – Siedlecka zgasiła resztki papierosa.
– Owszem. Czy coś się nie zgadza?! – Regina poczuła przyspieszone bicie serca. Ponownie zaczęła się denerwować.
– Ależ tak… – odparła spokojnie Siedlecka. – Wpadła pod autobus. Tylko zdaniem świadków nie wyglądało to na nieszczęśliwy przypadek. Zrobiła to umyślnie.

[O autorce]
Agnieszka Janiszewska jest absolwentką Uniwersytetu Warszawskiego, która słynie między innymi z sag rodzinnych oraz niesamowitych opisów tła historycznego. Jej niewątpliwymi atutami są lekkie pióro, a także łatwość, z jaką otwiera Czytelnikom drzwi do swojego świata. Przez sposób bycia jej bohaterów, szybko można zapałać do nich sympatią lub niechęcią - dokładnie w taki sam sposób, jak w realnym świecie. Jej opis bohaterów jest tak naturalny i subtelny, jakbyśmy faktycznie poznawali te postacie na żywo.