W części pierwszej pokazuje, jak życie seksualne stymulowało wolę dowiedzenia się wszystkiego o seksie, wiedza ta przyjęła usystematyzowaną postać "nauki o seksualności", co otworzyło z kolei drogę do systemowego zarządzania społecznym życiem seksualnym. "Historii seksualności", będącej kontynuacją badań podjętych w "Archeologii wiedzy" oraz w "Nadzorować i karać", poświęcił Michel Foucault ostatnie lata życia, skupiając się w swych analizach na konstelacji zjawisk określanych mianem "seksu" czy "seksualności". W części drugiej kontynuuje Foucault historyczne badania nad źródłami naszej zachodniej seksualności. Skupia się na źródłach starożytnych, greckich, a zwłaszcza rzymskich, czyli na okresie przedchrześcijańskim, w którym zostały wypracowane ramy i najważniejsze formy tej seksualności.