Dziewiętnastowieczna powieść Mary Bradley Lane Mizora jest jedną z pierwszych amerykańskich utopii feministycznych i pierwszą, która przedstawia radykalną wizję doskonałego świata. Radykalizm tej wizji jest wynikiem wprowadzenia motywu ostatecznego rozwiązania kwestii płci i rasy oraz wyeliminowania patologii społecznych poprzez modyfikację genomu mieszkanek utopijnej Mizory. Powieść ukazywała się najpierw anonimowo w odcinkach w wydawanej w Ohio gazecie Cincinnati Commercial od listopada 1880 do lutego 1880 roku. Wydanie książkowe, które pojawiło się w 1890 roku Mizora: Przepowiednia. Manuskrypt znaleziony pośród prywatnych dokumentów księżniczki Very Zarovitch, będący prawdziwą i wierną relacją z jej podróży do wnętrza Ziemi, z dokładnym opisem kraju i jego mieszkańców, ich zwyczajów, obyczajów i rządu nie wzbudziło większego zainteresowania czytelników. Dopiero w latach siedemdziesiątych XX wieku Mizora została ponownie odkryta przez krytykę feministyczną, co spowodowało włączenie jej do kanonu amerykańskiej literatury utopijnej.
Powszechnie uważa się, że Mizora jest jednym z najbardziej znaczących utworów pierwszej fali feminizmu, dotychczas kojarzonej niesłusznie wyłącznie z ruchem sufrażystek.