Autor opisuje swoje życie na tle ważnych wydarzeń w historii Polski. Jego dzieciństwo przypadło na lata okupacji hitlerowskiej, której tragicznych skutków doświadczyła cała jego rodzina (przymusowe roboty, czynna walka z okupantem). Wywołało to u niego nieufność i obawy wobec wciąż groźnego nacjonalizmu niemieckiego. Następnie przedstawia czasy PRL-u, kraju będącego pod wpływem drugiego wielkie go totalitaryzmu XX wieku sowieckiego. Podejmuje temat kolektywizacji, walki części społeczeństwa z nowym ustrojem po wojnie, znaczenia stanu wojennego. Zastanawia się, czym jest konformizm, patriotyzm. Dużo uwagi poświęca również kształtowi współczesnej sceny politycznej, krytycznie odnosząc się do motywacji polityków, tworzących wciąż nowe ugrupowania, ale nie dostrzegających często potrzeb i krzywd zwykłego człowieka. Marian Majczak przedstawia też swoje relacje rodzinne z synem i byłą żoną, opisuje karierę zawodową, chorobę. Snuje rozważania nad rodziną, rolą ojca i matki. Porusza również kwestie duszy, Boga, naszego postrzegania świata i innych ludzi, sensu życia.