Poezja Alicji Patey Grabowskiej, różnorodna w formie, od bogactwa tropów poetyckich do prostoty w wyrażaniu uczuć i myśli, trafia do serca czytelnika, uruchamia jego wyobraźnię, sięga do podświadomości. Paleta tematyczna wierszy Patey-Grabowskiej jest szeroka. Od liryki począwszy, jak np. kultowy już wiersz „Adam – Ewa”, tłumaczony na wiele języków, w tym na niemiecki przez Karla Dedeciusa, po ostre satyry i ezopowe bajki w tomiku Zwierzyniec i wiersze o zabarwieniu programowym, nawiązujące do historii (tematyka katyńska) oraz do aktualnych spraw nurtujących współczesne społeczeństwo. Z każdego zbioru wierszy, a debiutowała książką Z kręgu w 1969 r., ukazały się na łamach ogólnopolskich pism literackich pozytywne recenzje wybitnych znawców literatury. Również jej przedostatni zbiór Kwiaty z ognia został dostrzeżony i pozytywnie oceniony, między innymi, przez znaną poetkę i krytyka literackiego, współredaktorkę encyklopedii Literatura polska dwudziestego wieku (PIW 2000 r.) Marię Jentys-Borelowską. Obszerna biografia artystyczna Patey-Grabowskiej z przedrukiem licznych wierszy ukazała się w polonijnej gazecie „Nowy Dziennik” (New Jersey 2015 r.).
Wiersze poetki publikowane są w nieomal każdym numerze miesięcznika polonijnego „Dwukropek”, wychodzącego w RPA. Jej artykuł w języku hiszpańskim (we własnym tłumaczeniu) o twórczości polskich poetek ukazał się w piśmie „El Dia”, wychodzącym na Teneryfie w kwietniu 1996, wywołując duży oddźwięk w krajach hiszpańskojęzycznych. Warto wspomnieć, że poetka jest laureatką wielu nagród, w tym prestiżowej nagrody „Srebrnego Wieńca” przyznanej w 1989 r. przez Międzynarodową Akademię Literatury Nauki i Sztuki Ði Ponzen w Neapolu oraz nagrody przyznanej w r.  1996 przez Accademia Araldica Universale la Crisalide w Katanii. Wtedy też została obdarzona rzadkim tytułem Damy Poezji i honorowego profesora. Za całokształt twórczości i propagowanie poezji polskiej w kraju i zagranicą (wygłaszała referaty m.in. w Meesburgu, w Wiedniu, Rydze, Pradze Czeskiej, Londynie, Petersburgu) otrzymała w r. 2028 nagrodę Witolda Hulewicza. Wiersze w obecnym zbiorze pochodzą z kilkunastu tomików, a niektóre, jak „Szept Gai”, drukowane były w kwartalniku warszawskiego oddziału SPP „Podgląd” i wejdą do nowej, przygotowywanej do druku książki.

Ode złego

Wszyscy święci
ode złego
wszystkie święte
ode złego

Pod baldachimem skromnych powiek
pod sklepienie chłodnych rąk

ode złego
anioł uśmiech
ode złego
skrzydła w łuk

wszyscy święci ode złego
ode złego nieznanego
uchowajcie

Moja wina Magdalena
czołem nagim o posadzkę

Moja wina Bezwstydnica
w świergot ptaków nurza ramię

Moja wina jak wyzwanie
upuściła różę warg

Ode złego Ode złego
płonie ciało jak gromnica
płoną oczy obnażone
płoną stopy kłute blaskiem
płoną niespokojne dłonie

Wszyscy święci ode złego
wszystkie święte ode złego
w opiece ją zachowajcie