Wśród rzeczy, które pozostały po zmarłym ks. Zienkiewiczu, znaleziono zeszyt mocno przyżółcony, zapisany równiutki, kaligraficznym pismem, tak bardzo charakterystycznym dla autora. Widnieje w nim jedna data: 1937/1938, a więc zapiski pochodzą z czasu jego studiów w Seminarium Duchownym w Pieńsku. Fakt, że ów zeszyt towarzyszył ks. Zienkiewiczowi poprzez czas okupacji, okres stalinowski i że zabrał go ze sobą z Nowogródka, jest najlepszą recenzją lektury.
To propozycja dla każdego, kto na drodze swojego chrześcijańskiego życia próbuje nie stać w miejscu, lecz zawsze pragnie iść dalej, wyżej.