Partnerstwo publiczno-prywatne (PPP), nie tylko jako koncepcja teoretyczna, ale również jako obszar badań empirycznych, jest przedmiotem coraz częstszego zainteresowania ze strony badaczy naukowych. Intelektualne korzenie koncepcji PPP można rozważać w kategoriach zmieniającego się rynku na dobra i usługi publiczne oraz modelu ich prywatnego finansowania. Od początku lat 90. XX w., szczególnie w państwach członkowskich Unii Europejskiej, partnerstwo publiczno-prywatne stanowi egzemplifikację trendów związanych z urynkowieniem sektora publicznego.

W książce dokonano krytycznej analizy teorii dóbr publicznych, szczegółowo omówiono teoretyczne modele partnerstwa publiczno-prywatnego, a także odniesiono się do rozwoju partnerstwa publiczno-prywatnego w Europie, opisując m.in. doświadczenia z udziału w wizytach studyjnych w Wielkiej Brytanii, Niemczech i Francji. W książce omówiono m.in.:
- Możliwość ekonomizacji dostarczania dóbr publicznych poprzez zastosowanie partnerstwa publiczno-prywatnego.
- Możliwości zwiększania finansowania dóbr publicznych oraz przyczyniania się do zaspokojenia
potrzeb obywateli na wyższym poziomie poprzez wykorzystywanie partnerstwa publiczno-prywatnego.
- Zagadnienia dotyczące poszerzania zapotrzebowania na różne formy partnerstwa publiczno-prywatnego dzięki rozwojowi integracji europejskiej.

„(...) Instytucja partnerstwa publiczno-prywatnego jest i powinna być przedmiotem badań naukowych, prowadzonych zarówno przez prawników, jak i ekonomistów (...). Dlatego też z uznaniem należy przyjąć pozycję na rynku wydawniczym, która łączy ekonomiczny i prawny wątek badań nad istotą partnerstwa publiczno-prywatnego".
Z recenzji dr. hab. Krzysztofa Prokopa,
prof. Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach