Druga część biografii słynnego polskiego filozofa Romana Ingardena, obejmująca lata 1939-1970. Nie jest to książka o filozofii Romana Ingardena, omawiająca jego koncepcje estetyki czy ontologii, ale stanowi ona źródło historii, przybliżając czytelnikowi sylwetkę jednego z najważniejszych filozofów.

Część druga zbioru opisuje etap od wybuchu Drugiej Wojny Światowej do jego śmierci w 1970 roku. Ingarden znajdował się wtedy we Lwowie, gdzie brał udział w tajnych nauczaniach. Po zakończeniu wojny zmagał się z komunizmem, walcząc m.in. o zachowanie dorobku naukowego filozofów zrzeszonych wokół tzw. Szkoły Lwowskiej. Wraz z wykluczonymi przez komunistów z życia akademickiego filozofami zajął się pracą redakcyjną i tłumaczeniową w ramach ”Biblioteki Klasyków Filozofii”.

W “Jestem filozofem świata. Część 2. 1939-1970” przeczytasz m.in. o tym, w jaki sposób Roman Ingarden był prześladowany przez ówczesną władzę, oraz dowiesz się, dlaczego został odsunięty od nauczania i publikowania swoich dzieł.

Podtytułem całego dzieła jest grecki dopisek „κόσμου φιλόσοφός είμι” (gr. Jestem filozofem świata) oznaczający, że Ingarden jawił się filozof stojący ramię w ramię, z innymi wielkimi filozofami tego świata. Jego nauczycielem był sam Edward Husserl, pod skrzydłem którego doktoryzował się w 1918 roku. W późniejszych latach stał się ON autorem wielu dzieł z zakresu filozofii, ocierających się niekiedy o filozofię człowieka. Analizował istnienie świata w percepcji oraz spierał się z realizmem, analizując sposoby istnienia.

Obaj autorzy książki, zarówno Radosław Kuliniak, jak i Mariusz Pandura związani są z wydziałem nauk humanistycznych Uniwersytetu Wrocławskiego i są autorami wielu dzieł poświęconych zarówno Romanowi Ingardenowi, jak i filozofii w ogóle.