WIELKI POWRÓT AUTORA “KAPUŚCIŃSKI NON-FICTION”

O ZYGMUNCIE BAUMANIE PISZE ARTUR DOMOSŁAWSKI
“Wygnaniec. 21 scen z życia Zygmunta Baumana”
premiera: 24.02.2021

O miłości nieuleczalnej i o małostkowym, okrutnym odrzuceniu.
O obcości i bezdomności, w której trzeba się zadomowić, gdy cię z domu wypędzają, a tam, gdzie przyjmują, nie czujesz się u siebie.
O antykomunizmie w Polsce po 1989 roku, który pozbawił nas wrażliwości na inne doświadczenie i utrudnił nam dostęp do samowiedzy.
O decyzjach, które po latach wydają się błędne, lecz w chwili ich podejmowania wcale takie nie były.
O pisaniu opowieści o czyimś życiu.
O kimś, kto przez całe życie uciekał przed plagą nacjonalizmu, a ta ścigała go do końca.
O kimś, kto nie przynależał, nie pasował do żadnej sitwy, koterii, szkoły ani klanu – tak bardzo, że budził podejrzenia o pychę.
O krytyku niesprawiedliwego ładu, który mimo pesymizmu na krótką metę wierzył, że na dłuższą mamy szanse.


Domosławski na 900 stronach biografii opowiada o Zygmuncie Baumanie – jego historii, rozterkach, rozczarowaniach, bolączkach, ale również dzieli się z czytelnikami swoimi osobistymi poglądami politycznymi i społecznymi. Przy tworzeniu tej opowieści autor posiłkował się dokumentami, jak również osobistą znajomością z filozofem. „Wygnaniec”
to nie tylko niezwykle obszerna biografia polskiego filozofa społecznego, który nawet po śmierci ma swoich przeciwników, ale z pewnością także znaczący dokument historyczny i polityczny.

Artur Domosławki – znany i ceniony polski dziennikarz, reportażysta, laureat nagrody Grand Press, autor głośnej biografii Ryszarda Kapuścińskiego „Kapuściński non-fiction” po 11 latach powraca z kolejną znakomitą biografią wybitnego polskiego socjologa. „Wygnaniec. 21 scen z życia Zygmunta Baumana” to szczegółowo opracowana opowieść o socjologu i filozofie żydowskiego pochodzenia, którego postać wciąż dzieli polskie społeczeństwo. Oskarżany o udział w stalinowskim terrorze i zaangażowanie w komunizm w 1968 roku opuścił Polskę i do końca swojego życia mieszkał poza ojczyzną. Przez lata zapomniany – a może również lekceważony – w ojczystym kraju, na początku XXI wieku, czyli kiedy wkroczył już w siódmą dekadę życia, zyskał uznanie i zainteresowanie na całym świecie. Analityk ponowoczesności, świata wolności i konsumpcji publikował książki, którym daleko było od naukowych dzieł pełnych akademickiego żargonu. Przystępny, komunikatywny język publikacji traktowanych bardziej jako eseje niż prace naukowe sprawił, że książki trafiły do szerszego grona czytelników, ale jednocześnie przyczynił się do oskarżeń ze strony socjologów i filozofów, którzy zarzucali Baumanowi niedostatek warsztatu metodologicznego i opieranie się w swoich pracach na intuicji a nie wynikach badań empirycznych.