Ta książka to zapis niezwykłego dialogu, jaki miał miejsce między papieżem-emerytem Benedyktem XVI i naczelnym rabinem Wiednia Arie Folgerem, a którego powodem stał się dokument przygotowany przez najważniejsze na świecie organizacje skupiające ortodoksyjnych wyznawców judaizmu, powstały z okazji 50-lecia deklaracji Soboru Watykańskiego II, radykalnie zmieniającej stosunek Kościoła do Żydów. W reakcji na ten dokument Benedykt XVI opublikował swój zbiór refleksji, dotyczący poruszonych tam problemów. Wtedy wydarzyła się rzecz niezwykła – został za to pismo skrytykowany przez wielu postępowych teologów katolickich, lecz – paradoksalnie – wsparli go uczeni żydowscy, wykazując się głębszym zrozumieniem. Tak rozpoczął się ten nadzwyczajny dialog, stając się niejako wzorcowym modelem spotkania chrześcijan i Żydów.

Obaj rozmówcy, trwając w wierności względem treści swych religii, są zarazem szczodrzy, jeśli chodzi o zrozumienie i otwartość na racje drugiego. To nie tylko świadectwo tego, jak można się pięknie różnić bez wywoływania konfliktu – co tak ważne jest w obecnej sytuacji napięć i starć. Dla chrześcijan, katolików to także otwarcie zupełnie nowej perspektywy na judaizm, na wielką tajemnicę wciąż istniejącego przymierza między Bogiem i wybranym przez Niego narodem w rzeczywistości świata odkupionego przez Chrystusa.

„Po ludzku przewidując, dialog ten nie doprowadzi nigdy do jedności dwóch interpretacji wewnątrz bieżącej historii. Jedność ta jest zarezerwowana dla Boga na końcu dziejów. Tymczasem obie strony mają za zadanie konfrontować się dla lepszego rozumienia oraz podejmować refleksję nad tym, jak rozumie to druga strona”.
papież Benedykt XVI