Outlet: uszkodzenie okładki bez wpływu na treść
Doprawdy wielkim wyzwaniem literackim jest przedstawienie wydarzeń historycznych w taki sposób, by były ciekawe zarówno dla znawcy tematu, jak i kompletnego laika.

Conn Iggulden w swojej najnowszej powieści "Sokół spartański" doskonale wywiązał się z tego zadania. Główną osią fabularną jest wyprawa księcia Cyrusa przeciwko królowi Artakserksesowi, prywatnie swojemu starszemu bratu.

Bohaterowie ciągle się kłócą i nie potrafią ze sobą porozumieć. Niesnaski oraz, a może przede wszystkim, maniakalne przeświadczenie o tym, że ktoś próbuje za wszelką cenę ukraść władcy koronę, doprowadza do starcia o Persję. Cyrus wyrusza na starcie ze względu na przekonanie o słuszności walki o swoją ojczyznę. Zabiera ze sobą armię Spartan oraz podległe mu wojska perskie.

Fabuła toczy się niespiesznie, w większości snuta jest za pomocą dialogów i przemyśleń bohaterów. To dość mocny przekaz filozoficzny, bez spektakularnych bitew czy rozlewu krwi. Skupienie ciąży na słuszności podejmowanych decyzji, roli strachu w życiu władców oraz planach taktycznych i militarnych. Dostajemy w dokładny sposób opisany proces narastania bratniego konfliktu, dojście Artakserksesa do władzy oraz potajemne stworzenie armii przez Cyrusa. Nie bez uwagi został społeczny aspekt budowania armii, oddanie ojczyźnie i przede wszystkim różne pobudki, którymi kierowali się mieszkańcy ziem - od filozofów, poprzez żołnierzy i zwykłych chłopów.

Treści, mimo wolno rozwijającej się akcji, nie dłużą się, a bogaty język podbija elementy, na które wcześniej rzadko zwracało się w powieściach uwagę - chociażby mozolność tułaczki wojskowej po trudnych do przebycia terenach. Publikacja jest doskonałą alternatywą do poznawania historii, jednocześnie pozwala czytelnikowi na popuszczenie wodzy fantazji i oddanie się refleksji.