LEKARZE, KTÓRZY ZOSTALI ZBRODNIARZAMI

Adolf Hitler bezgranicznie ufał swoim lekarzom: eleganckiemu Karlowi Brandtowi i niechlujnemu Theodorowi Morellowi. Pierwszy był lekarzem przybocznym dyktatora, towarzyszył mu w podróżach, w razie wypadku gotów operować w każdych warunkach.

Drugi pełnił funkcję lekarza osobistego, znał wstydliwe tajemnice ciała Hitlera. Brandta i Morella łączyła wzajemna niechęć i ostra rywalizacja o względy „pacjenta A”.

Bartosz T. Wieliński śledzi losy wielu innych prominentów nazistowskiego środowiska medycznego. Łączy kropki i pokazuje, jak żądza władzy i poczucie bezkarności stworzyły państwowy program mordowania ludzi i otworzyły drogę do bestialskich eksperymentów w obozach koncentracyjnych.

Niepełnosprawne intelektualnie dzieci, ludzie obciążeni chorobami dziedzicznymi czy tylko borykający się z nałogami lub padaczką – wszyscy oni padli ofiarą lekarskich zbrodni.

Wiele napisano o niechlubnej roli lekarzy w zbrodniach III Rzeszy, jednak autorowi udało się przedstawić nowe, zaskakujące fakty i powiązania. Obsesyjna rywalizacja między żądnymi wpływów i chciwymi lekarzami Hitlera nigdy wcześniej nie została przedstawiona tak gruntownie i ekscytująco. Ta świetnie napisana, ważna książka łączy historiografię z literaturą.

Decydują o uśmierceniu nieuleczalnie chorych dzieci i dorosłych Niemców, wysyłają do komór gazowych setki tysięcy Żydów, w lazaretach na froncie wschodnim dyskretnie dobijają rannych żołnierzy, przeprowadzają okrutne eksperymenty na więźniach obozów – Bartosz T. Wieliński pisze o niemieckich lekarzach, którzy przekreślili przysięgę Hipokratesa. To książka nie tylko o III Rzeszy – w cieniu dyktatury „genialnego” wodza zawsze pierwsze umiera człowieczeństwo.