"Kiedy stajemy się dojrzali, odpowiedzialni, dorośli? Czy dziecięcy duch z czasem umiera w każdym z nas? Wiele razy zadawałem sobie te pytania. Sądzę, że gdzieś w głębi duszy nadal jestem dzieckiem. Gdy jesteśmy mali, świat wydaje się nam bezpieczny, ciepły, prosty. Z upływem czasu ten poukładany i bezpieczny świat pęka.

Jestem przekonany, że wówczas każdemu z nas potrzeba chwili głębokiej refleksji. Najlepszą towarzyszką zadumy nad rzeczywistością może być właśnie poezja. Daje nam ona możliwość odbycia wycieczki w głąb siebie i sprawia, że świat nabiera nagle nowych barw."
Autor