Przedmiotem rozważań prezentowanych w książce uczyniono najwyższy szczebel w „drabinie controllingu” (wyższy od controllingu kosztów i controllingu jakości), a mianowicie controlling efektywności. Celem książki jest uporządkowanie dość pokaźnej liczby mierników/wskaźników controllingowych i list kontrolnych dotyczących gospodarowania kapitałem ludzkim według przyjętych w danej organizacji ujęć efektywności, stanowiących dla niej wykładnię tego gospodarowania. Na polskim rynku wydawniczym istnieją wprawdzie (nieliczne zresztą) pozycje dotyczące controllingu personalnego, ale nie skupiają się one na (najtrudniejszym koncepcyjnie i aplikacyjnie) aspekcie efektywnościowym.

Monografia – której przedmiotem jest monitorowanie procesów gospodarowania kapitałem ludzkim organizacji pod kątem racjonalności/ekonomiczności – ma zatem wypełnić w pewnej mierze istniejącą lukę i pozwolić praktykom na konstruowanie systemów informatycznych stanowiących podstawę systemu controllingu personalnego. Autorka nie tylko porządkuje controllingowe instrumentarium, lecz także je wzbogaca.

Novum stanowi uporządkowanie go nie tylko według efektywności, ale także z podziałem na ilościowy i jakościowy wymiar kapitału ludzkiego z perspektywy jego składowych oraz dualnego charakteru controllingu, a także z perspektywy podziału na controlling operacyjny, taktyczny i strategiczny, a nie według dotychczas praktykowanego podziału na funkcje personalne. Praca stanowi próbę rozwinięcia następującej głównej tezy: w controllingowych ujęciach różnych procesów gospodarowania kapitałem ludzkim zorientowanych na maksymalizowanie wartości tego kapitału nie jest jeszcze dostatecznie zakotwiczona koncepcja integrująca podejście celowościowe i systemowe (koncepcja interesariuszy), zgodna z ideą zrównoważonego gospodarowania kapitałem ludzkim.