Nazwą "Księga Gigantów" objęto grupę fragmentów aramejskich, znalezionych w kilku grotach opodal osiedla Qumran. Treść tych fragmentów pozwala przypuszczać, że istniało obszerne opowiadanie związane z biblijnym wątkiem narodzin "gigantów" (Rdz, 1-4). Rozwinięcie tego wątku znane było dotąd z "Księgi Czuwających) (1 Hen 6-16), należącej do cyklu Henocha. Zachowane resztki Aramejskiej Księgi Gigantów (AKG) oraz późniejsze świadectwa dowodzą, że dzieło to było bardziej rozbudowane niż etiopski apokryf znany jako Pierwsza Księga Henocha. Dowodem tego są częste dialogi pomiędzy głównymi postaciami narracji, opisy walk "gigantów", symboliczne sny, podróże w zaświaty czy też wzruszające monologi Pewne szczegóły mogą nadto wskazywać na istnienie innej wersji opowiadania o Potopie.

(fragment Wprowadzenia)