Prezentowana monografia dotyczy zarządzania dziedzictwem przemysłowym zarówno jego materialnych, jak i niematerialnych aspektów. Współautorzy tomu, prezentujący takie dyscypliny naukowe jak: zarządzanie, etnologia, kulturoznawstwo czy architektura, starają się określić ramy badanego zagadnienia, wskazać na podejmowane metody, czy wreszcie przedstawić dobre praktyki. Tom składa się z dwóch rozdziałów. W pierwszym autorzy na przykładach takich jak Europejskie Centrum Solidarności w Gdańsku, dzielnica Speicherstadt w Hamburgu, krakowskie przestrzenie poprzemysłowe (w tym Zabłocie) czy górnośląskie kolonie robotnicze, starają się wyjaśnić w jaki sposób kultura, sztuka i przedsiębiorczość może wpływać na ożywienie dawnych terenów poprzemysłowych. W drugim z rozdziałów, autorzy w szczególności zwracają uwagę na wymiar niematerialny, mało obecny w dotychczasowych rozważaniach nad zarządzaniem dziedzictwem przemysłowym. Mamy nadzieję, że monografia przyczyni się do rozwoju teoretycznej i praktycznej refleksji nad zarządzaniem dziedzictwem przemysłowym.