Lwowskie wykłady o Krytyzmie Kanta z roku akademickiego 1935/1936
Antyk Marek Derewiecki
Wysyłka:
Pojutrze (poniedziałek 2024-11-04)
Sugerowana cena
Nasza cena
47,34 PLN
Oszczędzasz 14%
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni: 37,58 zł
Wykłady z manuskryptu przeczytali, przepisali, poprawili i opracowali, wstępem oraz komentarzami opatrzyli Radosław Kuliniak i Mariusz Pandura
Roman Witold Ingarden (1893–1970) – jeden z największych filozofów polskich XX wieku. Profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1925–1940), profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego (1946–1950 i 1956–1963). Rodowód filozoficzny zawdzięczał studiom (doktorat 1918) u Edmunda Husserla, twórcy fenomenologii. Ingarden prezentował orientację realistyczną w fenomenologii, która w znacznym stopniu ukształtowała się w polemice i dyskusji z idealizmem transcendentalnym jego mistrza. W badaniach Ingarden podejmował szeroki zakres tematyczny dotyczący m.in. koncepcji filozofii, warunków uprawiania teorii poznania, ogólnej teorii bytu, w tym typologii sposobów istnienia świata i przedmiotów, teorii materii i formy, istoty, relacji, tożsamości, czasu, związku przyczynowego, teorii człowieka, bytu czysto intencjonalnego, estetyki, w tym podstawowych rodzajów dzieł sztuki i przeżycia estetycznego, teorii świadomości, języka, pytań, analizy sporu o istnienie świata, podstaw aksjologii, klasycznej krytyki neopozytywizmu.
W odrodzonej Polsce (1918) Ingarden współpracował z Kazimierzem Twardowskim. Najważniejszą jego pracą w tym okresie pozostaje O dziele literackim. Po II wojnie światowej brał udział w organizowaniu polskiego życia akademickiego, reaktywowaniu przedwojennych czasopism filozoficznych, w pracach „Biblioteki Klasyków Filozofii“. Wydał również trzy tomy Sporu o istnienie świata. W okresie stalinowskim został wykluczony, obok innych filozofów, z życia akademickiego i objęty zakazem publikowania. Do zajęć na Uniwersytecie Jagiellońskim powrócił w 1956 roku. Z krakowskim uniwersytetem pozostał związany do swej emerytury w roku 1963. W tym czasie filozof odbył szereg podróży naukowych, między innymi, do Wenecji, Paryża, Oslo, Getyngi. Na kilka lat przed śmiercią został uhonorowany Nagrodą Herdera. Zmarł w Krakowie 14 czerwca 1970 roku.
Roman Witold Ingarden (1893–1970) – jeden z największych filozofów polskich XX wieku. Profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1925–1940), profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego (1946–1950 i 1956–1963). Rodowód filozoficzny zawdzięczał studiom (doktorat 1918) u Edmunda Husserla, twórcy fenomenologii. Ingarden prezentował orientację realistyczną w fenomenologii, która w znacznym stopniu ukształtowała się w polemice i dyskusji z idealizmem transcendentalnym jego mistrza. W badaniach Ingarden podejmował szeroki zakres tematyczny dotyczący m.in. koncepcji filozofii, warunków uprawiania teorii poznania, ogólnej teorii bytu, w tym typologii sposobów istnienia świata i przedmiotów, teorii materii i formy, istoty, relacji, tożsamości, czasu, związku przyczynowego, teorii człowieka, bytu czysto intencjonalnego, estetyki, w tym podstawowych rodzajów dzieł sztuki i przeżycia estetycznego, teorii świadomości, języka, pytań, analizy sporu o istnienie świata, podstaw aksjologii, klasycznej krytyki neopozytywizmu.
W odrodzonej Polsce (1918) Ingarden współpracował z Kazimierzem Twardowskim. Najważniejszą jego pracą w tym okresie pozostaje O dziele literackim. Po II wojnie światowej brał udział w organizowaniu polskiego życia akademickiego, reaktywowaniu przedwojennych czasopism filozoficznych, w pracach „Biblioteki Klasyków Filozofii“. Wydał również trzy tomy Sporu o istnienie świata. W okresie stalinowskim został wykluczony, obok innych filozofów, z życia akademickiego i objęty zakazem publikowania. Do zajęć na Uniwersytecie Jagiellońskim powrócił w 1956 roku. Z krakowskim uniwersytetem pozostał związany do swej emerytury w roku 1963. W tym czasie filozof odbył szereg podróży naukowych, między innymi, do Wenecji, Paryża, Oslo, Getyngi. Na kilka lat przed śmiercią został uhonorowany Nagrodą Herdera. Zmarł w Krakowie 14 czerwca 1970 roku.
Szczegóły
Autor: Roman W. Ingarden
Wydawnictwo: Antyk Marek Derewiecki
ISBN: 9788366315372
Języki: polski
Rok wydania: 2021
Ilość stron: 344
Format: 15.5x23 cm
Oprawa: Twarda
Recenzje
Klienci, którzy kupili oglądany produkt kupili także:
Wybór poezji
Ossolineum
Fragmenty filozoficzne
Fundacja Augusta Hr. Cieszkowskiego
Surowość Boga
PIW
Bezcielesny sens. Szkice z filozofii kultury
POLSKIE TOWARZYSTWO TOMASZA Z AKWINU
O Platonie, Arystotyelesie i o sobie samym
Antyk Marek Derewiecki
Istota miłości
Fronda
Wykłady o Platonie. Ontologia
Universitas