Znany niemiecki teolog Gisbert Greshake w swoich rozważaniach na tzw. Triduum Paschalne, czyli na Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielką Sobotę, komentuje najistotniejsze fakty wydarzeń zbawczych, które miały miejsce w historii w określonym czasie, a my przeżywamy je jako rzeczywistość wciąż aktualną. To, co wydarzyło się kiedyś (in illo tempore) pisze Greshake nie przeminęło, lecz staje się na nowo teraźniejszością. [...] Nie świętujemy zatem wydarzeń z zamierzchłej przeszłości, ale teraźniejszość zbawczych czynów Jezusa, które dokonują się wobec nas tu i teraz. Autor uświadamia znaczenie codziennej Eucharystii, ustanowionej w Wielki Czwartek, rolę krzyża i cierpienia w naszym życiu, zrozumiałych jedynie w świetle Wielkiego Piątku, oraz sens chrześcijańskiej nadziei, która ma realne uzasadnienie, bo oczekiwanie z Wielkiej Soboty spełniło się w fakcie zmartwychwstania Chrystusa w czasie Wielkiej Nocy. Zmartwychwstanie dokonuje się również w nas, jeśli się na nie otworzymy, jeśli jesteśmy gotowi mówiąc obrazowo wziąć udział we wspinaczce z Jezusem.