Tłumacz musi odpowiedzieć na pytanie, „co przetłumaczyć?” a więc określić, „jakie są jego dominanty” i „jak przetłumaczyć?” a więc „jakie są możliwości translacji?” ale przede wszystkim winien on wiedzieć, „dlaczego?” podejmuje takie, a nie inne decyzje, motywowane pytaniem o powód i cel swoich działań. Powód – chodzi oto, co zmusza mnie-tłumacza do poszukiwania potencjalnych odpowiedników i dokonywania transformacji oraz cel, a więc to, co chcę osiągnąć, dokonując tych manipulacji. Z określeniem celu łączy się określenie własnej motywacji translatorskiej, czego efektem jest dokonywanie świadomych (uświadamianych sobie) wyborów w procesie przekładu. Z Zakończenia „W polskiej literaturze przekładoznawczej nie istnieje ani jedna monografia, która analizowałaby teksty literackie jako teksty wyjściowe z perspektywy obranej przez Autorkę (tym bardziej z częścią materiałową rosyjsko-polską, opracowaną na podstawie własnych tłumaczeń) […]. Obecnie na rynku wydawniczym prace poświęcone warsztatowi tłumacza (w tym analizie pretranslacyjnej) dotyczą wyłącznie przekładu pisemnego tekstów specjalistycznych, nie zaś literatury pięknej. Publikacja Anny Bednarczyk wypełnia zatem lukę także w obszarze dydaktyki przekładu. Z recenzji prof. dr hab. Doroty Urbanek