Co kryje się pod pojęciem wieloświata? Czy nasz wszechświat jest tylko jednym z nieskończenie wielu? Gdzie kończy się nauka, a zaczyna twórcza fantazja?
Pytanie o wielość (wszech)światów nie jest nowe, ale we współczesnej fizyce po­wróciło ze zdwojoną siłą. Od kosmologii przez mechanikę kwantową po teorię strun, uczeni coraz śmielej kreślą obraz rzeczywi­stości, w której oprócz naszego uniwersum istnieją także inne, równie realne wszech­światy. Czy jednak hipoteza wieloświata mieści się jeszcze w granicach nauk empi­rycznych? Idąc tropem fizyków i filozofów, a także matematyków i logików, Michał Heller przygląda się „kontrowersyjnemu, ale metafizycznie prowokującemu“ poję­ciu, a właściwie różnym odmianom pojęcia wieloświata. Jak zauważa, pytanie o real­ność innych wszechświatów, balansujące na krawędzi metody naukowej, jest jedno­cześnie pytaniem o tożsamość fizyki.