Praca Elżbiety Chojnowskiej "Kultywowanie i upowszechnianie dziedzictwa kulturowego wśród mieszkańców miast ziemi łomżyńskiej w okresie Drugiej Rzeczypospolitej" stanowi interesujące studium sytuujące się na przecięciu socjologii, historii i pedagogiki, których punktem stycznym jest mała Ojczyzna.

Autorka nakreśliła portret ziemi łomżyńskiej i społeczności jej miast sprzed kilkudziesięciu lat, który pamiętać może już tak niewielu. Portret ten ukazuje przede wszystkim wychowawczy wymiar poznania i kultywowania dziedzictwa kulturowego. Najistotniejszą w tym procesie rolę odgrywały grupy wspólnotowe (rodzina, Kościół) oraz podstawowe instytucje socjalizacyjne tamtych czasów szkolnictwo, armia czy organizacje młodzieżowe, których działalność Autorka poddała wnikliwej analizie.

Odchodzące od imperatywu globalizacji, nurt prac społeczno-historycznych o tematyce regionalnej i lokalnej stanowi nie tylko miłą odmianę, nie tylko powrót do tradycji pisarstwa humanistycznego. Nie popadając bynajmniej w ekstremum glokalizacji, daje przede wszystkim ożywczy impuls dla rozumienia tego, jak wiele współcześni zawdzięczają pokoleniom wcześniejszym
Z recenzji prof. dr. hab. Wojciecha Jakubowskiego