Wachlarz politycznych absurdów dziejących się w pięknym kraju nad Wisłą jest doprawdy dramatyczno-zabawny. Bo nie wiadomo, czy śmiać się czy płakać, gdy towarzyszymy Autorowi w felietonowej wędrówce po prawej stronie publicznego traktu, na którym raz po raz potyka się on o całkiem przyziemne, żeby nie powiedzieć pospolite zjawiska lub myśl wcale nieskrzydlatą. Spotyka prawe w każdym calu postaci lub sięga po głoszące prawilne wiadomości tytuły prasowe. I wtedy nie może się powstrzymać, by nie uderzyć w klawiaturę i nie zabrzmieć prześmiewczo.

I choć felietony mają to do siebie, że szybko ulatują z pamięci, to w chwili lektury otwierają oczy, poszerzają horyzonty i wciągają bez reszty.



Janusz Anderman – (ur. 1949 r.) pisarz, autor scenariuszy filmowych i teatralnych, tłumacz z języka czeskiego, reżyser. Członek Polskiego PEN-Clubu i Polskiej Akademii Filmowej. Laureat Nagrody im. Kościelskich. Nominowany do Literackiej Nagrody Nike za powieść Cały czas i dwukrotnie do Nagrody Europy Środkowej Angelus.
Autor m.in. Zabawy w głuchy telefon (Nagroda im. Wilhelma Macha za najlepszy debiut powieściowy roku), Gry na zwłokę, Kraju świata, To wszystko, Czarnego serca i trzech tomów Fotografii. Tłumaczony na wiele języków. Felietonista „Gazety Wyborczej”. Dotychczas ukazały się dwa zbiory felietonów: Największy słoń na świecie i Grzybki halucynogenne albo między wierszami a brzegiem rozumu.