Wiesław Krakowski – lekarz chirurg z ogromnym doświadczeniem zawodowym, zdobytym także poza granicami Polski, ze znaczącymi sukcesami w sporcie (tenis i lekkoatletyka), miłośnik narciarstwa alpejskiego i żeglarstwa, jest także obdarzony talentem pisarskim. Posiada dar dostrzegania i opisywania złożonych zjawisk otaczającego go świata. Tym razem, w piątej z kolei książce, wziął na warsztat pisarski swoje życie, sięgając aż do dzieciństwa. Opisuje fakty z życia osobistego, a także fascynujące przygody, jakie mu było dane przeżyć. Najwięcej uwagi poświęcił swojej największej pasji – chirurgii, przedstawiając niezwykle interesująco poszczególne etapy własnego rozwoju zawodowego, przywołując nieraz dramatyczne chwile związane z ratowaniem zdrowia i życia ludzi. W swoich wspomnieniach nie zapomina też o tych wszystkich, z którymi dane mu było współpracować. Ustosunkowuje się do zachodzących w tym czasie zmian społecznych i politycznych. Z całą otwartością i szczerością odnosi się do aktualnej sytuacji w lecznictwie. Ubolewa, że mimo ogromnego postępu medycyny współczesnej, wielu wprowadzonych reform, systematycznie pogarsza się sytuacja pacjenta, chory traci, a może już utracił swoją podmiotowość. Autor, lekarz z powołania, niezmiernie ceniony przez pacjentów, jak mało kto ma do tego prawo. Nowa książka Wiesława Krakowskiego to nie tylko zwykłe wspomnienia starego chirurga, to także zaproszenie do refleksji, do dyskusji nad tym, o czym autor pisze. Elżbieta Pawlicka