Krwawnik, mniszek, ułudka to zapis poetyckiej drogi, którą od lat podąża Natalia de Barbaro, coraz wyraźniej, pewniej moszcząc się w języku, w którym wypowiada swoje liryczne „ja”.

Zbiór, na który składają się wznowienia tomów, wydanej w 2010 roku Ciemni i Tkanki z 2017 roku, wzbogacają niepublikowane dotąd wiersze. Te pierwsze pokazują, jak autorka poszukiwała właściwych sobie środków wyrazu, krążąc wokół tematów, w których to, co drobne, materialne odbija się w tym, co metafizyczne.

Te drugie, nowe utwory poetyckie, potwierdzają, że kierunek, w jakim zmierza poezja de Barbaro, nie zmienił się, choć dojrzał, wyostrzył się, już nie pyta o pozwolenie, tylko jasno i precyzyjnie opowiada o światach, na które poetka chce, byśmy zwrócili uwagę. Upomina się o nią dla tego, co wciąż jeszcze nieutracone, czyli warte naszego starania.

To poezja kameralnego, ale odważnego mówienia. Opowiadania sobie historii cudzego i własnego istnienia.

Natalia de Barbaro ur. 1970. Laureatka Nagrody Zeszytów Literackich im. Konstantego A. Jeleńskiego za debiut. Wydała dwa tomiki wierszy: Ciemnia (Zeszyty Literackie) i Tkanka (Wydawnictwo Literackie). Wiersze de Barbaro były tłumaczone na sześć języków. W lutym 2021 roku Natalia de Barbaro wydała bestsellerową książkę Czuła Przewodniczka. Kobieca droga do siebie (Wydawnictwo Agora).