Druga, po bestsellerowym Uprowadzeniu Madonny, odsłona historii dzieł sztuki z polskich zbiorów – w czasie pokoju i podczas ostatniej wojny. Włodzimierz Kalicki i Monika Kuhnke odtwarzają losy arcydzieł i dzieł naznaczonych przez polską historię.

Opowieści o dziejach dóbr kultury to także opowieści o ludziach: kolekcjonerach za wszelką cenę usiłujących je zdobyć, opętanych żądzą grabieży rabusiach w mundurach i eleganckich garniturach oraz ofiarnych ratownikach, często ryzykujących życie, czasem ginących, by skarby kultury ocalić, i o tych, którzy po latach wypatrywali śladów zaginionych dzieł.

Jak Monika Kuhnke, która w internetowym katalogu Polskiego Domu Aukcyjnego „Sztuka” zobaczyła bosego chłopca ze snopem zboża na głowie. Wystawione na licytację arcydzieło Aleksandra Gierymskiego od pół wieku oficjalnie uznawano za zrabowane z polskich kolekcji przez Niemców.

Czy jak antykwariusz Mariusz Pilus, który portret Jana III Sobieskiego znalazł w internetowej ofercie niemieckiego domu aukcyjnego.

Oba te dzieła, jak i większość opisanych w tej książce, wróciły do polskich muzeów.

Znikający w zbożu nie całkiem znika *** Krzyż Czartoryskich odnaleziony w austriackim śmietniku *** Dama w żałobie zostaje przy bufecie *** Królowa Polskiego Morza wykupiona z niewoli za pięć gęsi i trzy indyki *** Jan III Sobieski powieszony przez Niemców w Pałacu Brühla *** Najprawdziwszy portret Chopina zagubiony gdzieś po drodze *** Pontyfikał wraca zakuty w kajdanki *** Makata wykopana spod ziemi wygląda znów jak nowa*** Madonna znika pod szklanką kawy, wypływa w Szwajcarii *** Wniebowzięcie ukryte w marmurach Aszchabadu *** Czytający młodzieniec ginie w warszawskim getcie, by pojawić się na Łotwie ***

Włodzimierz Kalicki – dziennikarz związany od pierwszego numeru z „Gazetą Wyborczą”. Laureat Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej (1997) za cykl artykułów o polsko-niemieckim pojednaniu; autor Ostatniego jeńca wielkiej wojny. Polacy i Niemcy po 1945 roku (2002). Jego reportaże z wyprawy do Chin W domu smoka (1999) uhonorowane zostały polskim Pulitzerem i nagrodą Warszawska Premiera Literacka.

Miłośnik Józefa Piłsudskiego, autor Powrotu do Sulejówka (2002, 2014). Twórca formy mikroreportażu historycznego, w którym zdokumentował 366 dni z historii świata – Zdarzyło się (2014). Za poszukiwanie zagrabionych i skradzionych z polskich zbiorów dzieł sztuki został odznaczony przez prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i nagrodzony Grand Press (2000) oraz European Award for Outstanding Merits in Investigative Journalism (2011).

Dr Monika Kuhnke, historyk sztuki, od roku 1992 specjalizująca się w problematyce polskich strat wojennych 1939-1945 w dziedzinie dóbr kultury, początkowo w biurze Pełnomocnika Rządu ds. Polskiego Dziedzictwa Kulturalnego za Granicą, a od 1999 roku w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Przez lata zajmująca się gromadzeniem i opracowywaniem materiałów oraz dokumentów dotyczących strat wojennych, badaczka proweniencji zabytków, autorka lub współautorka wielu wystąpień restytucyjnych o zwrot dzieł sztuki utraconych przez Polskę.

Członek polskiej delegacji w rozmowach ze stroną niemiecką i rosyjską na temat dóbr kultury. W latach 2014-2016 uczestniczyła w pracach międzynarodowej grupy ekspertów Taskforce „Schwabinger Kunstfund” powołanej do zbadania proweniencji dzieł sztuki odnalezionych w Monachium w mieszkaniu Corneliusa Gurlitta. Autorka ponad stu artykułów oraz publikacji dotyczących zarówno utraconych, jak i odzyskanych zabytków. Współautorka publikacji Zagrabione  – odzyskane. Działalność Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w zakresie restytucji dóbr kultury utraconych przez Polskę w okresie II wojny światowej (Warszawa 2011 i 2015).