Prezentowana praca wpisuje się w nową historię polskiej polityki zdrowotnej, związanej z pandemią choroby COVID-19. Odsłania problemy nurtujące społeczeństwo w czasie niepewnym, gdy wszelkie prognozy okazują się jedynie myśleniem życzeniowym. […] marginalizowane grupy społeczne, takie jak seniorzy, nie są w stanie ocenić swojej bezradności. Liczne choroby współistniejące u seniorów stają się tłem nieszczęść obrazujących rosnącą niewydolność opieki zdrowotnej. Systemowa niedomoga służby zdrowia konkuruje z postawami społecznymi negującymi osiągnięcia naukowe. Monografia przedstawia ten krajobraz wciąż jeszcze w czasie bitwy, jest dokumentem refleksyjnym, który winien posłużyć kształtującym polską politykę zdrowotną. Ukazuje postawy mało gniewnych, doświadczonych przez własne historie seniorów, których roszczeniowość o własne prawa w czasie pandemii jest jeszcze wyraźnie złagodzona. Niestety, nieprzewidywalne nieszczęście dopiero przed nimi.

Książka, wzbogacona przeglądem aktualnej literatury światowej, napisana językiem narracji naukowej, dostępnym także dla nieprofesjonalnego czytelnika, jest interesującym dokumentem ważnym dla dyskusji o aktualnej polskiej polityce zdrowotnej, ze szczególnym uwzględnieniem seniorów.

Z recenzji prof. dr hab. Elżbiety Trafiałek