W opublikowanej w 1901 roku ,,Psychopatologii życia codziennego" Freud po raz pierwszy oficjalnie użył terminu ,,psychoanaliza". W rozprawie tej zajął się badaniem przejawów nieświadomego życia psychicznego. Opisał kluczowe elementy teorii psychoanalitycznej, takie jak nieświadomość i wyparcie. Za materiał do badań posłużyły mu ,,czynności pomyłkowe", ,,przejęzyczenia", ,,zabobony" i ,,błędy". Źródłem tych pomyłek (stąd ,,freudowska pomyłka"), pojawiających się najczęściej w wypowiedzi, w działaniu lub zapominaniu, według Freuda są nieświadome, zablokowane motywacje, które mimowolnie wychodzą na światło dzienne.