Asceza inność nomadyzm O dyskursach etycznych literatury polskiej po 1989 roku
Instytut Badań Literackich PAN
Wysyłka:
1 - 3 dni robocze + czas dostawy
Sugerowana cena
Nasza cena
49,70 PLN
Oszczędzasz 10%
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni: 29,04 zł
Michał Koza - doktor literaturoznawstwa, pracuje jako adiunkt w
Katedrze Krytyki Współczesnej na Wydziale Polonistyki UJ. Stypendysta
Programu Fulbrighta, w ramach którego realizował projekt badawczy na
Uniwersytecie w Buffalo. Laureat Stypendium Twórczego Miasta Krakowa
2020 oraz IX edycji konkursu im. Inki Brodzkiej-Wald za rozprawę
doktorską poświęconą dyskursom etycznym w literaturze polskiej.
Autor tekstów krytycznoliterackich, naukowych i wierszy. Publikował
m.in. w „CLCWeb: Comparative Literature and Culture", „Tekstach
Drugich", „Zagadnieniach Rodzajów Literackich", „KONTENCIE",
„Popmodernie" i „Miesięczniku Znak".
Co mają wspólnego etyka i literatura? Książka Michała Kozy
proponuje świeże spojrzenie na to, jak teksty literackie włączają
się w kulturową produkcję projektów i granic tego, kim jesteśmy i
kim możemy być.
Część metodologiczna książki prowadzi przez analizę różnych
sposobów etycznego czytania, by uważnie przyjrzeć się używanym w
nich pojęciom i nadać im krytyczny, literaturoznawczy sens. Propozycja
autora czerpie zwłaszcza z dokonań teorii krytycznej, posthumanizmu i
neomarksizmu, zestawiając filozoficzne inspiracje z problemami
wyobraźni literackiej, reguły fikcji z produkcją tożsamości i
wspólnot, a myślenie etyczne z politycznym.
Zastosowaniu tych metod i technik jest poświęcona dalsza część
książki. Autor omawia w niej wiodące trajektorie etyczne w
literaturze polskiej w pierwszych dekadach po 1989 roku, na czele z
indywidualizacją podmiotu i jego etykopolitycznych wizji „produkcji
siebie" (jako konsekwencją późnokapitalistycznych przemian) oraz z
patriarchalnym zawłaszczeniem i zakonserwowaniem określonych technik
„bycia sobą". By pokazać te tendencje jako zjawiska literackie,
sięga m.in. do tekstów Jolanty Brach-Czainy, Szczepana Twardocha, Olgi
Tokarczuk, Izabeli Filipiak, Marcina Świetlickiego i Ignacego
Karpowicza, zakorzeniając dostrzegane problemy jeszcze w tekstach
twórców Nowej Fali.
Z literaturoznawczych dociekań wyłaniają się ascetyczne,
nostalgiczne i nomadyczne linie ujścia etycznej wyobraźni i produkcji
literackich podmiotów. Jednocześnie metodologiczno-krytyczny obraz
nakreślony w książce Michała Kozy pozostaje otwarty na rozwinięcia,
dalsze różnicowanie i kontynuację namysłu nad etycznymi dyskursami
kultury.
Katedrze Krytyki Współczesnej na Wydziale Polonistyki UJ. Stypendysta
Programu Fulbrighta, w ramach którego realizował projekt badawczy na
Uniwersytecie w Buffalo. Laureat Stypendium Twórczego Miasta Krakowa
2020 oraz IX edycji konkursu im. Inki Brodzkiej-Wald za rozprawę
doktorską poświęconą dyskursom etycznym w literaturze polskiej.
Autor tekstów krytycznoliterackich, naukowych i wierszy. Publikował
m.in. w „CLCWeb: Comparative Literature and Culture", „Tekstach
Drugich", „Zagadnieniach Rodzajów Literackich", „KONTENCIE",
„Popmodernie" i „Miesięczniku Znak".
Co mają wspólnego etyka i literatura? Książka Michała Kozy
proponuje świeże spojrzenie na to, jak teksty literackie włączają
się w kulturową produkcję projektów i granic tego, kim jesteśmy i
kim możemy być.
Część metodologiczna książki prowadzi przez analizę różnych
sposobów etycznego czytania, by uważnie przyjrzeć się używanym w
nich pojęciom i nadać im krytyczny, literaturoznawczy sens. Propozycja
autora czerpie zwłaszcza z dokonań teorii krytycznej, posthumanizmu i
neomarksizmu, zestawiając filozoficzne inspiracje z problemami
wyobraźni literackiej, reguły fikcji z produkcją tożsamości i
wspólnot, a myślenie etyczne z politycznym.
Zastosowaniu tych metod i technik jest poświęcona dalsza część
książki. Autor omawia w niej wiodące trajektorie etyczne w
literaturze polskiej w pierwszych dekadach po 1989 roku, na czele z
indywidualizacją podmiotu i jego etykopolitycznych wizji „produkcji
siebie" (jako konsekwencją późnokapitalistycznych przemian) oraz z
patriarchalnym zawłaszczeniem i zakonserwowaniem określonych technik
„bycia sobą". By pokazać te tendencje jako zjawiska literackie,
sięga m.in. do tekstów Jolanty Brach-Czainy, Szczepana Twardocha, Olgi
Tokarczuk, Izabeli Filipiak, Marcina Świetlickiego i Ignacego
Karpowicza, zakorzeniając dostrzegane problemy jeszcze w tekstach
twórców Nowej Fali.
Z literaturoznawczych dociekań wyłaniają się ascetyczne,
nostalgiczne i nomadyczne linie ujścia etycznej wyobraźni i produkcji
literackich podmiotów. Jednocześnie metodologiczno-krytyczny obraz
nakreślony w książce Michała Kozy pozostaje otwarty na rozwinięcia,
dalsze różnicowanie i kontynuację namysłu nad etycznymi dyskursami
kultury.
Szczegóły
Autor: Michał Koza
Wydawnictwo: Instytut Badań Literackich PAN
Seria: Nowa Humanistyka
Kod paskowy: 9788366898394
ISBN: 978-83-66898-39-4
Języki: polski
Rok wydania: 2021
Ilość stron: 286
Oprawa: Miękka ze skrzydełkami
Recenzje
Klienci, którzy kupili oglądany produkt kupili także:
Kronos 1/2015 - Spór o Mesjanizm
Rozwój idei
Rozwój idei
Fundacja Augusta Hr. Cieszkowskiego
Wyczerpana tradycja
Szkice o literaturze XIX
Szkice o literaturze XIX
Instytut Badań Literackich PAN
Intensywność i rzeczy pokrewne
Instytut Badań Literackich PAN
Terytorium stanu wyjątkowego Podmiotowość a mesjanizm w filozofii Waltera Benjamina i Giorgio Agamb
Instytut Badań Literackich PAN