Odmienna grupa etniczna, jaką byli Bambrzy, władała innym językiem niż otaczający ją żywioł polski, co stanowiło poważną przeszkodę w kontaktach zarówno z polskimi sąsiadami, jak i z władzami miejskimi. Bambrzy początkowo czuli się wyobcowani, zamknięci we własnej grupie. Ze względu na konieczność wzajemnych kontaktów, na chęć "czucia się na swoim", na potrzebę zaakceptowania stałego już przecież miejsca zamieszkania i miejsca urodzenia ich dzieci, wnuków, musieli przerzucić pomost między własną grupą a Polakami. Fragment