Przyjście dziecka na świat wywołuje najbardziej zdumiewające reakcje: niemowlę może być tym, który daje nadzieję na realizację niespełnionych ambicji rodziców, tym, który niesie obietnicę miłości doskonałej, o jakiej marzyli. Może być idealną postacią, która zapełni wszystkie braki, naszym drugim ja, partnerem porozumienia. Ale może również przynieść rozczarowanie, jeśli odzwierciedla tę gorszą stronę naszej osoby albo jest wcieleniem rodzica, którego nienawidzimy lub kiedy nosi w sobie piętno jakiegoś defektu, z racji swojego wyglądu, płci lub choroby.
Niemowlę jako obiekt gorącej miłości może uczynić rodziców najszczęśliwszymi z ludzi, ale może też być powodem niepokoju, a nawet budzić nienawiść.
Dlaczego tak się dzieje
W książce Pierwsze dwa lata Bertrnard Cramer, psychoanalityk i profesor psychiatrii dziecięcej, odkrywa mechanizmy tej tak szczególnej relacji łączącej noworodka z rodzicami. Opowiadając o prowadzonych przez siebie terapiach, których oryginalność polega na wspólnym uczestnictwie matki i niemowlęcia, ukazuje najczęstsze wymagania stawiane dziecku przez rodziców i sposoby reagowania na nie maluchów.