"...Podbiegł do mnie i uderzył z całej siły w twarz. Upadłam na łóżko, nie zdążyłam się podnieść, bo usiadł na mnie i począł bić raz po raz. Były to ciosy nad którymi nie panował, uderzał gdzie popadło, a ja nie byłam w stanie nic zrobić. W pewnym momencie udało mi się wydostać spod niego, ale nie dobiegłam do drzwi, kiedy przewrócił mnie na podłogę. Chwycił oburącz za szyję i zacisnął mocno. Na początku broniłam się na oślep, ale po chwili siły zaczęły mnie opuszczać, zrobiło mi się ciemno przed oczami, było mi wszystko jedno. Zamknęłam oczy i już miałam poddać się woli boskiej, gdy oprawca puścił mnie. Nie miałam zamiaru zastanawiać się dlaczego, po prostu uciekłam z pokoju. Przez moment widziałam tylko Blerima, który trzymał się za twarz. Wybiegłam na dwór. Nie mogłam złapać powietrza, upadłam na ziemię, jak we śnie usłyszałam czyjś głos uparcie pytający, co się stało..."

fragment książki