Przedmiotem rozprawy są instytucje, aktorzy oraz mechanizmy zaangażowane w fundatorsko-stabilizujące procedury stanowienia nowej kolektywnej tożsamości politycznej, ujęte w porównawczym odwołaniu się, odpowiednio dla PRL i NRD, do dzieła oraz biografii Adama Mickiewicza i...

...Johanna Wolfganga Goethego. Stąd symetria rządzi ułożeniem struktur rozdziałów każdej z trzech części pracy. Kategorią kluczową [] jest instrumentalizacja ikon polskiej i niemieckiej literatury narodowej. Podkreślić jednak należy, że każda z tych ikon funkcjonowała (i nadal funkcjonuje) w różnych systemach referencyjnych: niemiecki odwołuje się do oświeceniowo-(neo)humanistycznych paradygmatów, polski natomiast romantycznego. Dla wyłożenia swych argumentów posłużyła się Autorka narracją zorganizowaną w trzech planach: polityki, nauki oraz twórczości literackiej. Zamysł ten uważam za zasadny, pozwalający na głęboką, a zarazem rozdzielną rekonstrukcję dwu różnych pól.