Partyjniackie oligarchie III RP to próba odpowiedzi na pytanie, czy przez ponad 20 lat budowy III RP powstało nowoczesne i demokratyczne państwo, czy raczej skansen niebezpieczny dla jego twórców i obywateli.

Autor na podstawie zagranicznych publikacji badawczych próbuje zdefiniować system kreacji oraz sprawowania władzy publicznej w III RP i zauważa:
XIX-wieczny system partyjno-polityczny zamiast demokracji przedstawicielskiej,
rządy partyjnych oligarchii i kult jednostki zamiast demokracji w partiach politycznych,
zawłaszczanie państwa przez niekompetentne nomenklatury partyjne zamiast profesjonalnych kadr w warunkach rozkładu instytucji publicznych.

Podjęta analiza prowadzi do wniosku, że sprawujący, zazwyczaj w drodze przypadku, władzę publiczną partyjni aparatczykowie realizują nieprofesjonalne i krótkoterminowe cele, co przyczynia się do:
utrwalania zacofanej i represyjnej administracji,
uchwalania wadliwego prawa,
fatalnego stanu infrastruktury drogowej i destrukcji kolei,
upośledzenia technologicznego i naukowego.