O Aleksandrze Wielkim i Juliuszu Cezarze pisał już Wincenty Kadłubek, a od wczesnego renesansu, poprzez sarmatyzm, koncepcję „Warszawa – nowy Rzym”, aż do dwudziestolecia międzywojennego trwała fascynacja motywami i postaciami z antycznych tekstów i podań. Autor wyjaśnia także znaczenie zapomnianych, mało znanych dzieł, których wartość stanowi próba kopiowania antycznych pierwowzorów.