Książka Luce Irigaray jest jednym z najważniejszych filozoficznych głosów w dyskusji toczącej się wokół współczesnych teorii podmiotowości i tożsamości płci. Jest krytyczną analizą źródeł w warunkach możliwości zaistnienia podmiotu kobiecego, analizą przeprowadzoną z rzadko spotykaną maestrią i dogłębną znajomością przedmiotu, co czyni z owej pracy dzieło wyjątkowe. Z recenzji dr hab. Lucyny Kopciewicz, prof. UG Ta książka stawia zasadnicze pytania kulturze, w której żyjemy. Pytania dotyczą jej dyskursów, jej teorii, jej wiedzy, jej skłonności do hegemonii. Jak mówić, pomiędzy kobietami, do kobiet (parler femme) Jak uniknąć sprowadzania wielości do jedności Te pytania skonstruowane są z kobiecej perspektywy. Ale odpowiedzi mają na uwadze porządek społeczny, w którym możliwa jest miłość pomiędzy dwiema płciami. Jednym słowem Ta płeć (jedną) płcią niebędąca już zapowiada Irigarayowską etykę różnicy seksualnej, obietnicę i utopijną wizję społeczeństwa wizję piękną i zapraszającą do przemyślenia tego, co wydaje się nie do pomyślenia; wizję społeczeństwa, w którym zanikną mitologiczne postaci Kory/Persefony, Ateny, Ariadny, a należne miejsce zajmie Afrodyta figura miłości łącząca harmonijnie to, co cielesne i duchowe, pod przewodnictwem której dwie płcie, zachowując swoją odmienność, będą mogły komunikować się z sobą w aurze adoracji. Z recenzji dr hab. Krystyny Kłosińskiej, prof. UŚ Luce Irigaray (ur. 1932) francuska myślicielka i aktywistka feministyczna, autorka prac o charakterze interdyscyplinarnym, z pogranicza filozofii, psychoanalizy i językoznawstwa, przedstawicielka feminizmu postmodernistycznego.