Tom ten kończy edycję Dzienników Zygmunta Mycielskiego artysty i arystokraty, kompozytora i publicysty muzycznego. Swoje zapiski, prowadzone jeszcze przed wojną, nazwał ostatecznie Niby-dziennikiem - bliższe są bowiem eseistyce niż kronice, choć autor żywo interesował się otaczającą rzeczywistością.