Zbiór eseistyki Henryka Grynberga, na który składają się następujące teksty: Historia polskożydowska Polska ekskluzywna Trójkąt polskożydowskoukraiński Dziedzictwo duchowe Przymieszka krwi Żyd, który udawał Polaka, który udawał Żyda My, Żydzi z Dobrego Obowiązek Palestyna, Palestyna... Winię Europę Nad pięknym, modrym Wannsee Imperatyw człowieczeństwa

Od Autora:
Większość niniejszego monologu była w tej lub innej formie publikowana w Res Publice Nowej i na jej stronie internetowej, gdzie wywoływała ożywioną dyskusję. Esej zatytułowany Obowiązek ukazał się pierwotnie w Odrze, a Przymieszka krwi i Dziedzictwo duchowe wyrosły z recenzji zamieszczonych dosyć dawno w tygodniku Wprost i Gazecie Wyborczej. Najstarszy jest Żyd, który udawał Polaka, który udawał Żyda..., bo wywodzi się z artykułu drukowanego w 1991 w nowojorskim Okay Ameryka i późniejszej dyskusji w chicagowskim To Be. Henryk Grynberg w Monologu polsko-żydowskim po raz kolejny podejmuje problem Holokaustu. Zbiór eseistyki, na który składają się teksty pochodzące z różnych lat, sięga do współczesnych dziejów totalitaryzmu, jego korzeni i potwornych skutków, takich jak Szoa, i analizuje wydarzenia, które odcisnęły swe piętno na całym XX wieku. Po tragedii 11 września 2001 r. Autor z nowej perspektywy spogląda na współczesny świat polityki i kultury, na jego duchowy klimat, na polityczną hipokryzję i wybiórczą pamięć. W jednym z esejów mówi m.in. o rozkładzie moralnym poholokaustowej Europy, trwałym i ciągle widocznym, zamazującym obraz współczesności.

Niektóre szkice są polemiczne, większość z nich drukowała prasa, głównie Res Publica Nowa. Część wynikła z konkretnego sporu, inne bywają ogólniejsze. Jedne zmagają się z historią, ale są też takie, które dotyczą współczesności i od szczegółu wychodzą do ogółu.
Marek Radziwon, Gazeta Wyborcza