Powieść Doktor Żywago powstawała w latach 1948-1955; przemycono ją z ówczesnego Związku Radzieckiego i wydano drukiem we Włoszech w 1957 roku. W 1958 Pasternak został uhonorowany Nagrodą Nobla. Książka jest wielkim epickim a zarazem poetyckim freskiem, ukazującym rewolucję przez pryzmat losów pojedynczego człowieka, protestem przeciw niszczeniu wszystkiego, co w nim indywidualne, wolne i twórcze. Realistyczny opis łączy się z impresyjną wizją rewolucji jako żywiołu, który Pasternaka jednocześnie fascynuje i przeraża.