Japonia to raj dla smakoszy. Japończycy zadają sobie nadzwyczaj dużo trudu i ponoszą spore koszty, by jeść najlepszą i absolutnie najdziwaczniejszą żywność, jaką tylko można sobie wyobrazić. Ich unikatowa kuchnia, niestroniąca od takich dań, jak choćby pączki z nadzieniem z ośmiornicy, wielorybie lody czy sashimi z kurczaka, jest niedoceniana w Europie, gdzie jedynym jej symbolem pozostaje sushi. Michael Booth postanawia więc wyruszyć na podbój Kraju Kwitnących Wiśni, by sprawdzić, gdzie bije kulinarny puls współczesnej Japonii, poznać przepisy, w jakie wtajemniczono nielicznych mieszkańców Zachodu, i dzięki temu odsłonić oblicze tego fascynującego kraju. W towarzystwie niesfornych dzieci i wyrozumiałej żony podróżuje korzystając m.in. z superszybkiego pociągu pocisku Shinkansen od wysuniętej najdalej na północ, ogromnej wyspy Hokkaido przez tętniące życiem metropolie, jak Tokio i Osaka, po leżącą na uboczu, różniącą się od reszty kraju Okinawę. Po drodze dowiaduje się, skąd biorą siłę zawodnicy sumo, odkrywa sekret nadzwyczajnej długowieczności Japończyków, robi masaż najdroższym krowom świata i poi je piwem, zdradza, jak polubić surową rybę i jak powinno smakować perfekcyjne sushi, a ponadto je obiad w najlepszej restauracji w kraju w towarzystwie mistrza tamtejszej kuchni i przekonuje się, jakie korzyści może przynieść tradycyjna japońska dieta. Z rzeczy mniej przyjemnych niszczy ogrody Kioto, jest świadkiem masowej rzezi fugu, ma uraz po spotkaniu z gigantycznymi krabami, lekkomyślnie podejmuje się pokazu gotowania dla pań z socjety Kioto, który okazuje się katastrofą, a najsłynniejszym gwiazdom japońskiej telewizji zadaje nieopacznie pytanie: Kim wy jesteście. Co Japończycy wiedzą o jedzeniu Okazuje się, że być może więcej niż ktokolwiek na świecie Michael Booth dziennikarz i autor książek podróżniczo-kulinarnych, m.in. Jedz, módl się, jedz (PWN, 2012). Regularnie pisuje do licznych brytyjskich i zagranicznych czasopism, takich jak: Independent on Sunday, Condé Nast Traveller, Monocle czy Time Out. Sushi i cała reszta otrzymała Nagrodę im. Kate Whiteman od brytyjskiego Związku Pisarzy Kulinarnych (Guild of Food Writers) dla najlepszej publikacji o jedzeniu i podróżach w 2010 r.