Petroniusz, najciekawsza postać "Quo vadis", arbiter elegantiae czasów Nerona, wykształcony, przenikliwy. Profesor Krawczuk zetknął się z nim już w młodości - podczas wojny Petroniuszowy "Satyrikon" uratował mu życie - i zaczął identyfikować się z jego sposobem patrzenia na świat, bystrym i przekornym. Tak też spogląda na czasy nasze i starożytne, tropi w nich analogie i sprzeczności, demaskuje hipokryzję i zakłamanie, robi to jednak dobrotliwie i z humorem, wplatając w kanwę opowieści frapujące wątki autobiograficzne.