Historia warszawskich kawiarni literackich XX wieku opisana za pomocą obszernych fragmentów wspomnień i relacji bywalców m.in. Starorypałki, U Miki, Nadświdrzańskiej, Udziałowej z okresu Młodej Polski, Małej Ziemiańskiej, Picadora, Kresów, IPS-u, SiM-u i Zodiaku z dwudziestolecia międzywojennego oraz powojennych Ujazdowskiej, PIW-u, i Czytelnika. Kawiarnia literacka to, zdaniem autora, lokal dostępny dla szerokiej publiczności nietrudniącej się literaturą lub sztuką z reglamentacją dostępu dotyczącego jedynie salki lub wybranego stolika, przy którym występują aktorzy kawiarnianego spektaklu pisarze, poeci, literaci.